Kakatokien eraginkortasuna ur-satorra (Galemys pyrenaicus, Talpidae) detektatzeko eta haren banaketaren patroiak deskribatzeko

Abstract

Duela urte gutxi batzuk proposatu da ur-satorra detektatzeko kakatoki artifizialak eraikitzea, alegia, kanpin-denda antzeko batzuk errekan eraikitzea alfonbra batzuekin. Metodo hau eraginkorra da, baina ez da bere efizientzia zehaztu, ez eta deskribatu nola aldatzen den urtaroaren arabera. Hemen kakatoki artifizialen efizientzia neurtzeaz gain, metodoa optimizatu dugu. Emaitzek erakutsi dute kakatokiak urte osoan berdintsu erabiltzen direla erreka-sare osoan. Kakatokietan beste ur-sator baten gorotzak jartzeak ez du ur-satorren detekzioa hobetu. Azkenik, kakatokiak finkatu eta bertako emaitzak ikuskatzearen arteko denbora-tarte egokiena 7-11 egun dela ondorioztatu da. Metodologia honek, berez detektatzen oso zaila den espezie mehatxatu honen kudeatzaileentzako logistika errazten du.

Some years ago, the construction of artificial latrines was proposed to detect the Pyrenean Desman, i.e. to build the semblance of a "camping tent" with a mat in the river. This method works well, but its efficiency has yet to be specified, and its seasonal variation has yet to be described. Here, in addition to determining the efficiency of artificial latrines, we optimized the method. The results show that the latrines are used equally over the year throughout the stream network. In the latrines, depositing the faeces of another individual did not improve the detection of Pyrenean Desman. Finally, we found that the best time interval between fixing the latrine and checking its results is 7-11 days. This methodology improves the logistics of the managers on this threatened species, which is very difficult to detect.