Irungo Harrera Sarea babesleku gisa, asistentzia eta politikaren arteko muga lausoan barna

Abstract

Irungo Harrera Sareak harrera egiten die bidean edo transitoan dauden migratzaileei eta horien egoera prekarioa salatzen du politikoki. Zentzu horretan, babesleku gisa funtzionatzen du prekarietateak markatutako bizitza batzuentzako, muga testuinguru batean. Sarearen arrakasta aztertzeko hurbilpen bat egin da lan honetan, parte-hartzaileen diskurtso eta praktikei erreparatuz. Ondorioztatu da diskurtso zein praktiketan asistentzia, asistentzialismoa eta lan politikoa bereizten diren arren, ezin direla bereizita ulertu eta zentzua ematen diotela batak besteari, elkar indartuz.

Irungo Harrera Sarea welcomes and assists migrants in transit and politically denounces the precariousness of their situation. In this sense, it functions as a refuge for lives marked by precariousness in the border between to states. An approach to the success of the Sarea has been developed in this article, focusing on the speeches and practices of the participants. It has been concluded, that although both discourse and practice distinguish between assistance and political work, they cannot be understood separately and make sense of and embrace each other.