Genero-arauak eta identitatearen garapena haurtzaroan: marjinazio-oroitzapen disidenteen analisia

Abstract

Lanaren helburua haurtzaroko genero-ikuspegira hurbiltzea da, genero-arauekiko paradigma kritiko batetik eta epistemologia (trans)feministetatik. Horretarako, Euskal Herriko sexu/genero disidentziaren kolektiboaren oroitzapenak aztertzen dituen kasu azterketa bat burutu da. Informazioa 4 talde eztabaidetatik jaso da eta 21 ahotsen marjinazio-oroitzapenak gurutzatu dira. Emaitzek erakusten dute identitatearen garapenean genero-kolonialitatea oso presente dagoela, paradigma intersekzionalak eta testuinguruak beharrezkoak direla eta sozializazio prozesuan eskola, etxea eta berdinen arteko harremanak garrantzi handiko espazioak direla. Beraz, premiazkoa da genero-binarismoari eta horrek sortzen duen indarkeriari aurre egitea eta haurtzarotik aniztasuna modu integralean lantzea.

The aim of the paper is to address the gender perspective of childhood from a critical paradigm of gender norms and (trans)feminist epistemology. For this purpose, a case study has been carried out to examine the memory of the dissident collective in the sex-gender field in the Basque Country. The information has been obtained from 4 focus groups and the memory of 21 voices has been crossed. The results show that gender coloniality is very present in the development of identity, that intersectional paradigms and contexts are necessary and that school, home and peer relationships are important spaces in the socialization process. Therefore, it is urgent to address gender binarism and the violence it generates and to work on diversity in a comprehensive manner from childhood.